Udzieliliśmy odpowiedzi na pytania, wierząc, że pomoże to wyjaśnić najczęstsze wątpliwości dotyczące tematu koronawirusa.
Diagnostyka koronawirusa u pacjentów z podejrzeniem zakażenia ma duże znaczenie w kontekście ograniczania zasięgu epidemii. Badania wykorzystywane w celu wykrywania koronawirusa SARS-CoV-2 to przede wszystkim, zgodnie z zalecaniami WHO, testy genetyczne metodą RT-PCR, a pomocniczo również testy immunologiczne. Przydatne okazują się testy serologiczne, które służą do wykrywania przeciwciał zwalczających koronawirusy. Wykonuje się je poprzez analizę surowicy krwi pobranej od pacjenta.
Czułość testów laboratoryjnych ( genetycznych) jest wyższa niż szybkich testów i dlatego pozwalają wykryć infekcję wcześniej. Testy serologiczne ( szybkie testy) stosuje się jako metodę wspomagającą w celu monitorowania sytuacji epidemiologicznej -można je wykonać szybciej i mniejszym nakładem środków niż badania genetyczne.
IgG i IgM to dwa rodzaje immunoglobulin, które powstają w odpowiedzi na antygen wirusowy. IgM jest wytwarzany na wcześniejszym etapie, krótko po kontakcie z antygenem, a IgG pojawia się na późniejszym etapie i pozostaje dłużej wykrywalny, dając potencjalną odporność.
Nie zalecamy samodzielnego wykonywania testu. Testy są przeznaczone do diagnostyki in vitro i do użytku profesjonalnego, dlatego muszą być przeprowadzone przez wykwalifikowanego specjalistę.
Tak, jest to „fałszywie negatywny”wynik. Nie wynika to z wadliwości testu, ale z etapu infekcji oraz indywidualnej odpowiedzi układu odpornościowego każdej osoby.
Tak, ale wynik ten powinien być potwierdzony testami laboratoryjnymi. Należy pamiętać, aby zachować środki ochrony osobistej i zabezpieczyć twarz maseczką.
Jeżeli test nie wskazał nawet linii kontrolnej, po wprowadzeniu próbki, należy powtórzyć analizę z nowym testem i nową próbką.
Ilekroć pojawią się objawy, niezależnie od wyniku testu, należy skorzystać z infolinii Narodowego Funduszu Zdrowia dotyczącej postępowania w sytuacji podejrzenia zakażenia koronawirusem: 800 190 590